بنده بیش از یک دهه است که در نهادها و مجموعه های انقلابی به فعالیت های مختلف مدیریتی، فکری و فرهنگی مشغول هستم. در این تجربه ۱۰ ساله چالش هایی می بینم که ما را به این نتیجه می رساند که بایستی در یک فضای تحلیلی و گفتگویی و در قالب رسانه ای درباره تجربیات گذشته و خلل هایی که به نظر می رسد در مسیر تحقق اهداف انقلاب اسلامی وجود دارد، به بحث و بررسی بنشینیم. به نظر می رسد مسیری که ما تاکنون طی کرده ایم نیاز به ترمیم دارد. به قول حضرت مولوی “اول ای جان دفع شر موش کن/ وانگهان در جمع گندم جوش کن”.
اکنون در سال ۹۷ هستیم. امروز ۴۰ سال از ظهور انقلاب اسلامی گذشته است. در سال ۵۷ اتفاقی افتاد که این مسیر ۴۰ ساله را ترسیم کرد و آن اتفاق، وقوع انقلاب اسلامی بود و کسی این مسیر را ترسیم کرد که دارای ایده ایجابی بود. در واقع حضرت امام خمینی (ره) به عنوان ترسیم کننده این مسیر هم به وضعیت موجود اعتراض داشت و از این منظر رویکرد سلبی داشت و هم دارای ایده تحقق انقلاب اسلامی و استقرار حاکمیت دینی بود و حرف ایجابی داشت و هر دو مسیر سلب و ایجاب را با یکدیگر پیگیری کرد. اکنون ما برای ادامه مسیر نیز باید همین روند را طی کنیم یعنی هم باید بتوانیم نواقص را سلب کنیم و هم بتوانیم ایده ای ایجابی ارائه کنیم در غیر اینصورت نخبه نیستیم.
نخبه جامعه کسی است که بتواند مسیری را برای برون رفت از مشکلات ارائه دهد و افقی برای جامعه ترسیم کند و جامعه را به آن سمت هدایت کند. ما نیاز داریم که از نسل اول و دوم انقلاب که این سال ها با زحمت این مسیر را ترسیم کردند بپرسیم که چگونه و چرا به این نقطه رسیده ایم؟ یکی از آفاتی که در تحلیل وضعیت موجود وجود دارد سطحی و ساده دیدن مشکلات است که این نوع نگاه باعث می شود به فکر راه حل جدی برای رفع آنها نباشیم. اگر بحران ها جدی گرفته نشود، برای آنها راه حل جدی هم پیدا نخواهد شد. نسل اول و دوم انقلاب باید درباره برخی عملکردها و وضعیت های موجود پاسخ دهند و نسل سوم و چهارم باید علاوه بر پرسشگری بتواند ایده ای ارائه دهد. زیرا اعتراض و پرسشگری به تنهایی کافی نیست بلکه باید فکری ارائه داد و مسیری برای جامعه امروز و نسل های آینده ترسیم کرد.
به نظر می رسد اکنون ما در نقطه عطف انقلاب اسلامی هستیم. در آستانه تحول و تغییر نسل. البته اگر این تغییر نسلی هم بدون فکر و بررسی و گفتگو و گفتمان سازی و اندیشه باشد به نتیجه نمی رسد. ما سعی کردیم در فضای موجود بستری فراهم کنیم که در آن نسل سوم و چهارم انقلاب بتواند پرسش ها و ایده های خود را مطرح کند و تضارب آراء شکل بگیرد. زیرا گفتمان سازی از تضارب آراء و گفتگو حاصل می شود نه از گفتگوی فردی و مونولوگ. ما در این فضای موجود باید عملکرد مسئولان و کیفیت مدیریت آنها را نقد کرده و مسائلی نظیر فساد مدیریتی و شفافیت عملکرد مسئولان را پیگیری کنیم تا بتوانیم به احیای مطالبات اجتماعی برسیم و بتوانیم قواعد اصلی حاکمیت دینی را احیا کنیم. ما در خیلی از موارد بر مبنای استثنائات عمل کرده ایم و قواعد اصلی را کنار گذاشته ایم. مثلا زمانی نیاز بوده است که با آمریکا مذاکره کنیم. باید ببینیم این مذاکره در چه قاعده ای بوده است و چرا یکی از اصول انقلاب نقض شده است! در مشکلات دیگر نیز باید به قواعدی برسیم که در ترسیم مسیر آینده به مشکل نخوریم. در سایت اهل نظر از تمام نخبگان نسل اول تا چهارم انقلاب دعوت به عمل می آید که چنانچه ایده ای دارند مطرح کنند تا با تضارب آراء بتوانیم به یک رهیافت مشخص برسیم.
“اهل نظر” به این معنا نیست که ما صرفا اهل نظر دادن و اهل اندیشه هستیم، بلکه این نام از این مبنا شکل می گیرد که ما حتما باید مبتنی بر یک مبنای نظری مشخص وضعیت را سامان دهیم و مسیر حرکت را ترسیم کنیم و بر همان مبنا مطالبه گری نماییم تا دچار آشفتگی و بی قاعدگی نگردیم. بر همین اساس در سایت اهل نظر بخشی به بیان مباحث نظری و گفتمانی و بخشی به مطرح نمودن و پیگیری مطالبات اجتماعی اختصاص خواهد داشت که به صورت پرونده های مشخصی دنبال می شود. همچنین گفتگوهایی بین نخبگان نسل سوم و چهارم و نسل اول و دوم انقلاب نیز شکل خواهد گرفت که در بخش های مختلف سایت اهل نظر منعکس خواهد شد.